Konferencja "Podnoszenie kwalifikacji lekarzy i ratowników medycznych w siłach zbrojnych RP"

Wojskowy Instytut Medyczny, Centrum Egzaminów Medycznych oraz Wojskowa Izba Lekarska przygotowały I konferencję naukowo-szkoleniową pt. „Podnoszenie kwalifikacji lekarzy i ratowników medycznych w siłach zbrojnych RP – nowe regulacje prawne i organizacyjne”, która odbyła się 15 maja 2014 roku w sali konferencyjnej Centrum Egzaminów Medycznych w £odzi.

Impulsem do podjęcia problematyki były pojawiające się oceny WHO, OECD i UE oraz innych instytucji działających w sferze ochrony zdrowia, wskazujące, że liczba lekarzy w Polsce w przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców jest najniższa wśród krajów europejskich. Analizy demograficzne podobnie alarmują w sprawie wieku lekarzy specjalistów.
 

Na otwarcie konferencji przybyła Prezydent £odzi – Pani Hanna Zdanowska, która po powitaniu uczestników przedstawiła „Nową £ód¼ akademicką”. Wystąpienie Dyrektora WIM gen. bryg. dr hab. n. med. Grzegorza Gieleraka było wstępem do dyskusji i nawiązywało już w tytule: Potrzeba doskonalenia kwalifikacji lekarzy w świetle aktualnej oceny UE i OECD z uwzględnieniem potrzeb sił zbrojnych, do wiodącej problematyki obrad konferencji. Można było zobaczyć jak w innych krajach Europy i świata rządy troszczą się o rozwój kapitału ludzkiego w ochronie zdrowia. Podobny wyd¼więk miało wystąpienie Dyrektora CEM
dr hab. n. med. Mariusz Klenckiego zatytułowane: Podnoszenie kwalifikacji podyplomowych lekarzy – rozwiązania prawne i organizacyjne, wskazujące na nowy model uzyskiwania 86 specjalizacji lekarskich, który powinien zdynamizować proces podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
 

Przewodniczący Komisji Kształcenia Naczelnej Rady Lekarskiej prof. dr hab. n. med. Jerzy Kruszewski w wystąpieniu: Zintegrowany system kształcenia podyplomowego lekarzy – zalety i wady wskazał na pozytywy państwowego systemu potwierdzania kwalifikacji zawodowych lekarzy sił zbrojnych. Aktywność zawodowa może być kontynuowana po zakończeniu służby wojskowej z pełnym wykorzystaniem zdobytej wiedzy i umiejętności, bez potrzeby ich kolejnej weryfikacji. Jednakże taki system wymaga dalszych przedsięwzięć organizacyjnych w samych siłach zbrojnych.
 

Prezes WIL dr n. med. Jan Sapieżko w prelekcji pt. Rola Wojskowej Izby Lekarskiej w przygotowaniu koncepcji podnoszenia kwalifikacji lekarzy pełniących służbę wojskową, wskazał działania samorządu lekarskiego na rzecz nowych rozwiązań, umożliwiających lepsze warunki specjalizowania się lekarzy wojskowych. Kadrowo-organizacyjne problemy doskonalenia lekarzy w siłach zbrojnych omówił płk mgr Jarosław Trochimuk (IWSZ) w wystąpieniu: „Działalność organizacyjna i nowe rozwiązania prawne na rzecz doskonalenia zawodowego żołnierzy zawodowych korpusu medycznego” Specyfikę kształcenia w zakresie umiejętności zabezpieczenia medycznego w siłach zbrojnych w czasie pokoju i wojny, w zmieniającej się sytuacji geopolitycznej, wskazali dr n. med. Marian Dójczyński oraz
dr n. med. Marek Skalski, podkreślając konieczność pracy nad nową strategią i włączenia jej do problematyki dokształcania na kursach podnoszących kwalifikacje zawodowe (tytuł referatu: Kształcenie lekarzy w zakresie zabezpieczenia medycznego Sił Zbrojnych w czasie pokoju i wojny).
 

Niezwykłe zainteresowanie uczestników konferencji wywołały wystąpienia:
płk dr n. med. Zbigniewa Kędzierskiego (konsultanta w zakresie zdrowia publicznego)
pt. Wojskowy Szpital Kliniczny w systemie podnoszenia kwalifikacji lekarzy sił zbrojnych na przykładzie WSK w Lublinie oraz płk dr n. hum. Olafa Truszczyńskiego pt. Specyfika i rola Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej w procesie kształcenia lekarzy Sił Powietrznych.
Problematykę ratowników medycznych i budowania nowej strategii kształtowania ich umiejętności przedstawił płk dr n. med. Stefan Antosiewicz, ukazując ich wielką przydatność i zaangażowanie w ochronie zdrowia, przy braku spójnych dokumentów regulujących uprawnienia ratowników cywilnych i mundurowych.
 

W podsumowaniu obrad uczestnicy, a w szczególności Dyrektor Departamentu NFZ
dr n. med. Arkadiusz Kosowski, wskazali na niezwykle pozytywne aspekty obrad, w tym zainicjowanie dyskusji nad różnymi problemami doskonalenia kadr wojskowej służby zdrowia. Podkreślono potrzebę cykliczności tego typu spotkań i dyskusji, których brak powoduje niedostateczny przepływ informacji w systemie ochrony zdrowia w siłach zbrojnych. Zmieniające się uwarunkowania, dynamika zmian w otoczeniu, wymagają bowiem stałego monitorowania i bieżącej oceny sytuacji w celu podejmowania inicjatyw doskonalących.

płk dr hab. n. med. Andrzej Chciałowski
dr Józef Bukowski