Oddział Rehabilitacji Kardiologicznej

W tym miejscu do optymalnej sprawności fizycznej, psychicznej oraz społecznej wracają pacjenci po przebytych ostrych stanach kardiologicznych lub poważnych operacjach. Jest to rehabilitacja kompleksowa. Ćwiczenia ogólnousprawniające (oddechowe, rozciągające, rozluźniające) i treningi wytrzymałościowe (np. trening interwałowy na ergometrze rowerowym) umożliwiają powrót do aktywności fizycznej i poprawiają wydolność układu krążenia. Regularne spotkania edukacyjne uświadamiają pacjentom, czym jest choroba serca i jak sobie z nią radzić. Wsparcie psychologa i dietetyka dopełnia kompleksową opiekę gwarantowaną w Oddziale a w ocenie efektów leczenia wykorzystywane są najnowocześniejsze metody: testy wysiłkowe, echokardiografia, ergospirometria i kardiografia impedancyjna.

Kierownik Oddziału:
dr n. med. Katarzyna Piotrowicz, specjalista chorób wewnętrznych i kardiologii, psycholog

Lekarze:
dr Karina Gołębiewska, specjalista rehabilitacji medycznej, w trakcie specjalizacji w kardiologii

Fizjoterapeuci:
mgr Marzena Kubiak, specjalista fizjoterapii
mgr Małgorzata Busz
mgr Karolina Scipio del Campo

Psycholog: dr n. med. Justyna Kania (Maciołek), w trakcie specjalizacji z psychologii klinicznej

Dietetyk: dr n. żyw. Ewelina Pałkowska-Goździk


W ODDZIALE PROWADZONA JEST REHABILITACJA JEDYNIE W TRYBIE STACJONARNYM (KILKUTYGODNIOWY POBYT W SZPITALU)

Czym jest rehabilitacja kardiologiczna?

Rehabilitacja kardiologiczna to działania prowadzące do zapewnienia choremu na serce możliwie najlepszych warunków fizycznych, psychicznych i socjalnych, wspierających powrót do normalnego życia rodzinnego i zawodowego. Jest ona najczęściej wdrażana po zdarzeniu zagrażającym życiu chorego, takim jak zawał serca lub zaostrzenie niewydolności serca, lub po leczeniu interwencyjnym, takim jak operacja kardiochirurgiczna lub przezskórne wszczepienie stentów do tętnic wieńcowych.

W jaki sposób jest realizowana rehabilitacja kardiologiczna?

Rehabilitację kardiologiczną należy rozpocząć jak najwcześniej i w większości przypadków  kontynuować przez całe życie .
Jest ona postępowaniem wielokierunkowym i kompleksowym i powinna obejmować:
•    dokładną ocenę stanu pacjenta
•    wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych (jeżeli są one wskazane)
•    optymalizację doboru leków
•    trening fizyczny
•    wsparcie psychospołeczne
•    zwalczanie czynników ryzyka sercowo-naczyniowego (w tym poradnictwo dietetyczne)
•    edukację pacjentów i ich rodzin

Rehabilitacja kardiologiczna powinna być dopasowana do potrzeb pacjenta i indywidulnego obrazu klinicznego. Program rehabilitacji musi być przez pacjenta zaakceptowany i realizowany we współpracy z jego otoczeniem (personelem medycznym, rodziną, bliskimi).

Jakie są etapy rehabilitacji kardiologicznej?

Etap I, czyli wczesna rehabilitacja szpitalna, jest wdrażany jak najwcześniej po opanowaniu stanu bezpośredniego zagrożenia życia. Jest zwykle realizowany jeszcze w oddziale kardiologicznym (lub kardiochirurgicznym). Jego celem jest optymalizacja leczenia, zapobieganie skutkom unieruchomienia oraz wstępne usprawnienie chorego. Obejmuje ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne oraz dynamiczne małych i dużych grup mięśniowych (siadanie, pionizacja, chodzenie wokół łóżka, spacery).

Etap II może być prowadzony w warunkach stacjonarnych (całodobowy pobyt w szpitalu) lub ambulatoryjnych (w oparciu o regularne wizyty w ośrodku rehabilitacyjnym). Wybór sposobu realizacji tego etapu zależy od stanu pacjenta, ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych w czasie ćwiczeń oraz warunków organizacyjnych. Czas trwania etapu II wynosi: 2-5 tygodniu w przypadku pobytu w szpitalu oraz 4-12 tygodni w warunkach ambulatoryjnych.
Ten etap rehabilitacji obejmuje:
•    ćwiczenia ogólnousprawniające (oddechowe, rozciągające, rozluźniające)
•    treningi wytrzymałościowe, takie jak np. trening interwałowy na ergometrze rowerowym (rowerek stacjonarny) lub bieżni ruchomej
•    kompleksową edukację z elementami poradnictwa dietetycznego
•    wsparcie psychologiczne
W etapie II definiuje się indywidualne zasady obciążenia wysiłkiem w trakcie treningów i informuje pacjenta o dopuszczalnych formach aktywności fizycznej w życiu codziennym. Ustala się także tzw. limit tętna (pulsu), którego pacjent nie powinien przekraczać w czasie samodzielnych treningów.

Etap III jest realizowany w warunkach ambulatoryjnych (czyli w domu) lub sanatoriach i uzdrowiskach. Pacjent kontynuuje rehabilitację zgodnie z zaleceniami przekazanymi na wcześniejszych etapach. Konieczna jest wówczas okresowa kontrola lekarza rodzinnego i kardiologa. W tym etapie istotne jest utrzymanie optymalnej kondycji psychicznej i fizycznej, przeciwdziałanie czynnikom ryzyka sercowo-naczyniowego oraz prowadzenie prozdrowotnego stylu życia. Ten etap rehabilitacji trwa przez całe życie.