Odszedł płk dr hab. n. med. Mieczysław Lachowski
Z wielkim żalem informujemy o śmierci w dniu 3 października 2013 r. płk. dr. hab. n. med. Mieczysława Lachowskiego, prof. WAM, ostatniego Kierownika Instytutu Radiologii CSK WAM, długoletniego pracownika Zakładu Radiologii naszego szpitala. Zmarł przeżywszy 79 lat. Nabożeństwo żałobne odbyło się dnia 11.10.2013 roku o godzinie 12:00 w kościele Narodzenia NMP (Płudy ul Klasyków 21/23 po którym nastąpiło wyprowadzenie na cmentarz w Tarchominie.
Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia.
Dyrekcja, Rada Naukowa i Pracownicy Wojskowego Instytutu Medycznego
*****************
Mieczysław Lachowski - płk dr hab. med. prof. WAM ur. 16.04.1934. żył lat 79, zmarł. 03.10.2013. po ciężkiej i długiej chorobie.
Od początku kariery zawodowej związany ze służbą w Wojsku Polskim i pasją swojego życia - diagnostyką radiologiczną.
Studia medyczne w Wojskowej Akademii Medycznej ukończył w 1959 roku. W latach 1959- 1962 lekarz JW. w Hrubieszowie i pod warszawskim Rembertowie. W latach 62-64 lekarz szpitala WAM przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie, uzyskał specjalizację I-szego stopnia z radiologii. Pracę w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Warszawie rozpoczął w 1964 od stanowiska asystenta uzyskując specjalizację II-go stopnia, a następnie adiunkta w Zakładzie Radiologii.
W roku 1970 uzyskał stopień dr. n. med. za pracę pt. „Próba oceny objawu wydalania biligrafiny przez nerki w diagnostyce uszkodzeń miąższu wątroby". Nagrodą za ówczesne zaangażowanie naukowe był kilkumiesięczny staż naukowy w Klinice radiologii w Budapeszcie. W roku 1984 uzyskał stopień dr hab. n. med. Na podstawie opracowania naukowego „Obiektywizacja radiologicznych metod diagnostycznych wąskiego kanału kręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa” (praca habilitacyjna jako nowatorska dla diagnostyki medycznej uzyskała nagrodę Szefa SG jako najlepsza rozprawa habilitacyjna w roku szkoleniowym 1985-1986). Od roku 1991 Kierownik Instytutu Radiologii CSK WAM. Od 1995 po przejściu na emeryturę do 2009 roku gościł wielokrotnie na szkoleniach tematycznych organizowanych dla specjalizantów z dziedziny radiologii, prowadząc wykłady. Nieprzerwanie do marca 2009 roku prowadził własną, prywatną praktykę diagnostyki rentgenowskiej w Warszawie, którą był zmuszony zakończyć z powodu choroby. Autor, współautor 45 publikacji krajowych i zagranicznych , 2 opracowań o charakterze podręcznika: „Diagnostyka radiologiczna wątroby, dróg żółciowych i trzustki” w Leksykonie Radiologii i Medycyny Nuklearnej (PZWL 1979) i „ Diagnostyka Radiologiczna kręgosłupa, rdzenia i kanału kręgowego” w Leksykonie Radiologii ( Print-AUP, 1992). Kierownik 12 specjalizacji, jako praktyk- klinicysta – wykładowca, czynnie wyszkolił co najmniej dwa pokolenia radiologów wojskowych. Rozwijając swoją specjalizację w tematyce diagnostyki zwężeń kanał kręgowego, wprowadził do rutynowej diagnostyki radiologicznej metodę planimetrii kanału kręgowego w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa, ułatwiającą rozpoznawanie i klasyfikację stenoz kanału kręgowego przy użyciu tomografii komputerowej. Wspomnianą metodą zajmował się naukowo od 1977 roku i przedstawił ją po raz pierwszy na Europejskim Sympozjum Vertebrologicznym w 1980 roku w Pradze w pracy zatytułowanej „The Lumbar Myelography and Computerised Tomography in Diagnosis of Spinal Canal Stenosis”, Od 1983 roku był członkiem Rady Naukowej CSK WAM i członkiem Komisji Neuroradiologii Komitetu Nauk Neurologicznych PAN. Należał do Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego. W wygłoszonym na VIII Europejskim Kongresie Radiologów w 1993 roku w Wiedniu referacie ( Myelography and Myelo-CT Diagnosis of the Effects of Spinal Cord Compression in Cervical Discopathy ) ocenił wartość badania mielograficznego i mielo -CT w rozpoznawaniu następstw dyskopatii szyjnej u chorych z mielopatią szyjną.
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Trafne diagnozy, pedantyczne, obszerne opisy były jego misją, siłą i celem.
Cenione i uznawane w środowisku lekarskim.
Wierny służbie wojskowej jako żołnierz a jako lekarz służbie pacjentom.
Prywatnie żonaty, posiadający jednego syna, zawsze pogodny, skromny, oddany Rodzinie.
aut. Ireneusz Lachowski