Zmarł płk w st. spocz. prof. dr hab. n. med. Andrzej Stankiewicz

Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że 3 maja 2018 r. w wieku 75 lat zmarł nagle płk w st. spocz. prof. dr hab. n. med. Andrzej Stankiewicz, wybitny okulista i naukowiec, wieloletni pracownik i członek Rady Naukowej, Kierownik Kliniki Okulistyki w l. 2000-2011, Redaktor Naczelny Kliniki Ocznej w l. 2002 – 2012, Założyciel i Prezes Stowarzyszenia Zwyrodnienia Plamki Związanego z Wiekiem (AMD) do 2016 r. Msza św. odbędzie się w dniu 18 maja 2018 r. o godz. 10.30 w Kościele św. Krzyża w Warszawie, Krakowskie Przedmieście 3 a po nim nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na cmentarzu Bródzieńskim.

Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia - Dyrekcja, Rada Naukowa i Pracownicy Wojskowego Instytutu Medycznego.

*************************************

Andrzej Marek Stankiewicz, pułkownik, profesor, okulista, biolog

Profesor Andrzej Stankiewicz urodził się 14 października 1942 roku w Warszawie. Studia na Wydziale Lekarskim Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi ukończył z wyróżnieniem w 1965 r. Dodatkowo ukończył w 1967 r. z wyróżnieniem studia dzienne na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi – kierunek biochemia, uzyskując tytuł magister biologii w zakresie biochemii. Po odbyciu podyplomowego stażu lekarskiego w październiku 1967 r. został powołany na etat asystenta w Klinice Okulistycznej WAM w Łodzi. Tam też uzyskał I i II stopień specjalizacji z okulistyki oraz stopień naukowy doktora nauk medycznych (1971) za rozprawę pt.: „Wpływ doświadczalnego niedoboru potasu i magnezu na metabolizm soczewki u królików", a następnie doktora habilitowanego nauk medycznych w zakresie okulistyki (1975) za pracę pt. „Rola ciała szklistego w patogenezie zwyrodnienia i odwarstwienia siatkówki".

W drodze konkursu przeniesiony w 1977 r. na stanowisko kierownika Zespołu Okulistyki Centrum Zdrowia Dziecka Warszawie. Minister Zdrowia przeniósł go służbowo w 1979 roku na stanowisko kierownika Katedry i Kliniki Okulistyki w Akademii Medycznej w Białymstoku, które piastował do 2000 roku. Tam też w 1987 r. otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Minister Zdrowia powołał go na stanowisko profesora zwyczajnego AM w Białymstoku. W latach 2000-2011 był kierownikiem Kliniki Okulistyki Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Od 2012 roku na emeryturze. W Wojskowym Instytucie Medycznym pracował jako konsultant do 2014 r.

Zajmował się problemami powiązań szklistkowo-siatkówkowych w aspekcie chorób metabolicznych (cukrzyca), samoistnego odwarstwienia siatkówki i starzenia się oka – w tym AMD. Współpracował w tym aspekcie z ośrodkami naukowymi w USA, Holandii, Niemczech, Szwajcarii.

Dorobek naukowy prof. A. Stankiewicza obejmuje ogółem 364 prace opublikowane w czasopismach krajowych i zagranicznych oraz 160 komunikatów zjazdowych w tym 51 zagranicznych. Jest autorem i współautorem czterech monografii z zakresu okulistyki. Pod jego redakcją w 2006 roku został wydany „Podręcznik Okulistyki” – tłumaczenie z angielskiego „The Willis Eye Manual”. Łączna liczba cytowań (from Web of Science Core Collection): 152, H-indeks: 6. Był kierownikiem kilku projektów badawczych przyznanych przez KBN - MNiSW m.in. „Optymalizacja diagnostyki i leczenia zespołu suchego oka" (N N402 4376 33), „Ocena jakości widzenia po implantacji wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych" (N N402 4376 33) oraz „Zapobieganie powstawaniu zaćmy wtórnej (zmętnieniu torebki tylnej) po fakoemulsyfikacji poprzez wykorzystanie wody destylowanej w systemie szczelnej irygacji Perfect Capsule" (N N402 331035).  Promotor 47 przewodów doktorskich i opiekun 5 zatwierdzonych przewodów habilitacyjnych. Wielokrotny recenzent:  84 prac doktorskich, 21 habilitacyjnych oraz 12 wniosków o nadanie tytułu profesora. Przez wiele lat był stałym recenzentem projektów badawczych w konkursach KBN - Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Kierował specjalizacjami 19 lekarzy w zakresie okulistyki.

W l. 2002-2012 profesor Stankiewicz był redaktorem naczelnym Kliniki Ocznej. Ponadto był członkiem Kolegium Redakcyjnych: „Okulistyka”, „Kontaktologia i Optyka Okulistyczna” oraz członkiem Komitetów Redakcyjnych miesięczników „Lekarz Wojskowy” i „Polski Merkuriusz Lekarski”. W latach 1995- 2001 był przewodniczącym zespołu ds. testów egzaminacyjnych z okulistyki , później członkiem zespołu ekspertów CEM ds. oceny pytań egzaminacyjnych. Od 1996 r. stały członek Komisji Egzaminów testowych z okulistyki, powołany przez CMKP a od 2002 Minister Zdrowia powołał Profesora Andrzeja Stankiewicza na Członka Komisji Egzaminacyjnej dla przeprowadzenia państwowego egzaminu kończącego specjalizację w zakresie okulistyki. Od 1980 – 2002 roku był członkiem Prezydium Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. Przez 14 lat był Przewodniczącym Oddziału Białostockiego PTO. W 1997 r. został powołany na członka Komisji Narządów Zmysłu Komitetu Patofizjologii PAN.  W l. 2005 -2010 był konsultantem Wojskowej Służby Zdrowia w zakresie okulistyki. Od października 2004 do grudnia 2015 r. był Prezesem Stowarzyszenia Zwyrodnienia Plamki Związanego z Wiekiem (AMD) a następnie sekretarzem. Stowarzyszenie AMD działa na wielu płaszczyznach: od profilaktyki poprzez wczesną diagnostykę schorzenia i rekomendowanie nowoczesnych metod leczenia aż po rehabilitację wzrokową. W ramach Stowarzyszenia AMD działa 12 regionalnych Oddziałów: w Białymstoku, Bydgoszczy, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Wrocławiu, Kielcach, Katowicach i Gdańsku. Profesor aktywnie współuczestniczył jako ekspert w pracach Ministerstwa Zdrowia nad dostępnością chorych do nowoczesnych metod terapeutycznych leczenia AMD (refundacja iniekcji doszklistkowych, program lekowy w dziedzinie AMD) oraz jako członek Zespołu Konsultantów Krajowych ds. akredytacji i specjalizacji z okulistyki.

Za swoją działalność naukowo - organizacyjną otrzymał wiele nagród Rektora AM w Białymstoku, Dyrektora Wojskowego Instytutu Medycznego oraz odznaczeń resortowych i państwowych, w tym również Krzyż Kawalerski oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło: Danuta Augustynowicz, „50 lat szpitala wojskowego na Szaserów”, Warszawa 2014; Baza BIOGRAM i Baza Ludzie Nauki,  Web of Science Core Collection.