Szacunek dla sanitariuszek z czasów wojny!

Przeczytajcie opowieść o spotkaniu sanitariuszki „Sławki” i – znanego z naszego serwisu – paramedyka „Wira”. Zobaczycie, jak wiele łączy pokolenia medyków!
Z okazji niedawnej 70 rocznicy powstania batalionu Armii Krajowej „Miotła”, zaproszony na uroczystości dyrektor WIM - gen. bryg. dr hab. Grzegorz Gielerak - wystosował list do weteranów. Napisał w nim o podziemnej służbie zdrowia, wyraził szacunek dla sanitariuszek „Miotły”, które uczestniczyły w obchodach.

Dyrektor WIM napisał m.in.:
„Pomimo upływu lat od czasów Waszej zbrojnej walki z niemieckim okupantem, jesteśmy pełni podziwu i respektu dla Środowiska, które stworzyło batalion „Miotła”. Kierownictwo Dywersji Armii Krajowej postawiło przed Państwem zadanie wymagające żelaznego hartu ducha, niezłomnej odwagi i pełnego, żołnierskiego podporządkowania rozkazom przełożonych. Nazwa Oddziału doskonale oddaje Wasze zadania: mieliście wymiatać śmieci z okupowanej Warszawy.
Korzystając z okazji, jako lekarz, dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego kształcącego kadry medyków w mundurach, chciałbym wspomnieć o zabezpieczeniu medycznym Waszego Oddziału.
Wielkość Państwa Podziemnego bierze się także stąd, że nawet w tak trudnych warunkach jak niemiecka okupacja, mając bardzo ograniczone możliwości, dowódcy poszczególnych szczebli przykładali olbrzymie znaczenie do zabezpieczenia medycznego podejmowanych działań. Dzięki temu mieliście Państwo świadomość, że w sytuacjach krytycznych podziemne służby medyczne zrobią wszystko co w ich mocy, aby ratować Wasze zdrowie i życie.
Mówiąc o tym muszę wspomnieć o obecnych na tej sali Sanitariuszkach „Miotły”.
Szanowne Panie, Wasza oddana służba potwierdzona najwyższymi odznaczeniami wojennymi jest dla nas – medyków w mundurach – wzorem do naśladowania.”
PRZECZYTAJ CAŁY LIST

A tu znajdziecie reportaż o „Sławce”:

„Ona przeszła przeszkolenie medyczne w okupowanej Warszawie. Uczyli ją instruktorzy konspiracyjnych Szarych Szeregów. Siedemdziesiąt lat później on edukował się w Stanach Zjednoczonych na zaawansowanym kursie dla paramedyków sił specjalnych. Oboje są ratownikami pola walki. Ona pomagała w czasie wojny w Warszawie. On na misjach w Macedonii, Iraku i Afganistanie. Mimo różnicy wieku doskonale rozumieją się rozmawiając o tym, co dziś nazywamy Tactical Combat Casualty Care (TCCC), a kiedyś „zasadami ratowania rannego żołnierza”.”