gen. bryg. dr hab. n. med. Wojciech Lubiński (1969-2010)
Nie zdążył odebrać dyplomu doktora habilitowanego nauk medycznych, zrealizować projektów badawczych, otworzyć Poradni Antynikotynowej... W naszej pamięci pozostanie na zawsze osobą charyzmatyczną, wrażliwą i empatyczną, otwartą na ludzi, świat i jego sprawy, pełną uroku osobistego, taktu i dyplomacji o powszechnie znanym poczuciu humoru. Lekarz z powołania, dobry i szlachetny Człowiek.
*****************
gen. bryg. dr hab. n. med. Wojciech Lubiński urodził się 4 października 1969 r. w Rykach. W latach 1988-1994 r. studiował na Wydziale Lekarskim Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. Po odbyciu w 1995 r. stażu podyplomowego w Centralnym Szpitalu Klinicznym Wojskowej Akademii Medycznej w Warszawie, został skierowany do pełnienia służby lekarza w Jednostce Wojskowej w Ostródzie. Po roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Wojskowym Szpitalu Gruźlicy i Chorób Płuc w Otwocku. W 1997 r. zdał egzamin na pierwszy stopień z chorób wewnętrznych, w 2000 r. otrzymał tytuł specjalisty chorób płuc. W tym też roku został przeniesiony na stanowisko starszego asystenta Kliniki Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii CSK WAM.
W swej pracy szpitalnej i klinicznej żywo interesował się mechaniką oddychania prowadząc prace nad wykorzystaniem badań czynnościowych w diagnostyce chorób płuc. Ich efektem była napisana pod kierunkiem prof. dr hab. n. med. Anny Frank-Piskorskiej i obroniona w 2000 r. rozprawa doktorska pt. „Badania czynnościowe oddychania u zdrowych młodych mężczyzn w Polsce (1993-1998)”. W 2005 r. został adiunktem Kliniki piastując jednocześnie funkcję Rzecznika Prasowego Wojskowego Instytutu Medycznego, lekarz Prezydenta RP i prezydenckiej rodziny od 2006 r., a od 2008 r. Zastępcy Komendanta CSK MON. Pomimo licznych obowiązków wynikających z zajmowanych stanowisk, aktywnie uczestniczył w pracach Kliniki i Instytutu, rozszerzając wiedzę o znaczeniu badania spirometrycznego w pneumonologii.
Autor dwóch monografii, współredaktor książki „Spirometria dla lekarzy” – pozycji przeznaczonej głównie dla lekarzy rodzinnych. Był gorącym orędownikiem i propagatorem kształcenia personelu służby zdrowia w prawidłowym wykonywaniu badań czynnościowych oddychania, organizując kilkanaście edycji „warsztatów spirometrycznych”. Był konsultantem medycznym „Wirtualnego układu do nauki interpretacji spirometrii” wersji standard i dla zaawansowanych, który powstał w Zakładzie Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN w Warszawie i obecnie jest rozpowszechniany w całej Europie. Dr Lubiński przygotował i koordynował program wczesnego wykrywania POChP w Polsce pod nazwą "Nadzieja dla płuc", w którym wykonano badania spirometryczne na terenie całej Polski wykorzystując do tego celu specjalnie przygotowany samochód o nazwie "Spirobus".Jako naukowiec i badacz widział pewne ograniczenia parametrów spirometrycznych w rozpoznania chorób obturacyjnych płuc, postulując wprowadzenie nowych zmiennych. Propozycje te zawarł w rozprawie habilitacyjnej pt. „Nowe wartości należne zmiennych spirometrycznych oraz wskaźnik oceny obturacji w populacji polskiej”. W dniu 24 lutego 2010 r. na podstawie całokształtu dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej Rada Naukowa Wojskowego Instytutu Medycznego nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk medycznych.
Aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Naukowego. Był członkiem Zarządu Oddziału Warszawsko-Otwockiego Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc. Laureat II nagrody konkursu im. prof. Janiny Misiewicz na najlepszą pracę oryginalną w kategorii prac klinicznych w 2003 r. Odznaczony Brązowym Medalem Sił Zbrojnych w Służbie Ojczyzny, Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, wyróżniony Odznaką Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc za całokształt działalności naukowo-badawczej i organizacyjnej podczas zjazdu PTChP w Opolu 2006 r.
Doktora Wojciecha Lubińskiego cechowała otwartość na ludzi, świat i jego sprawy, zaangażowanie na rzecz pomocy człowiekowi w potrzebie. Jego uśmiech i znane powszechnie poczucie humoru, niejednokrotnie pozwalały znaleźć dobre wyjście z trudnych sytuacji.
Nie zdążył odebrać dyplomu doktora habilitowanego nauk medycznych, zrealizować projektów badawczych, otworzyć Poradni Antynikotynowej...
Odszedł od nas doświadczony lekarz, żołnierz, życzliwy kolega, troskliwy mąż i ojciec, szlachetny Człowiek
[Opracowanie: Dorota Połeć na podstawie autoreferatu Wojciecha Lubińskiego]