LOMTI zaprasza na spotkanie naukowe

Laboratorium Onkologii Molekularnej i Terapii Innowacyjnych WIM zaprasza na Spotkanie Naukowe, w czasie którego prof. Maciej Ugorski, kierownik Katedry Biochemii i Biologii Molekularnej  Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu wygłosi wykład pt. „Rola białka PIP w lekooporności i progresji raka gruczołu piersiowego”. Spotkanie odbędzie się 14 maja 2019 r. o godz. 13:00 w Auli Wykładowej Budynku Radioterapii  (budynek nr 33, III piętro, sala 345).

"Rola białka PIP w lekooporności i progresji raka gruczołu piersiowego"
Białko indukowane prolaktyną (Prolactin-Induced Protein, PIP) jest małą sekrecyjną glikoproteiną, której wysoki poziom ekspresji obserwuje się w nowotworach typu apokrynowego, przede wszystkim raku gruczołu piersiowego. Przy czym we wczesnych badaniach wykazywano, że w prawidłowym nabłonku gruczołu piersiowego PIP jest nieobecny lub  jego ekspresja jest bardzo niska, podczas gdy w raku gruczołu piersiowego jest  on obecny w dużych ilościach. Późniejsze badania pokazały, że ekspresja PIP jest niższa w zaawansowanym raku gruczołu piersiowego typu apokrynowego i raku inwazyjnym w porównaniu z rakiem in situ i sąsiadującą tkanką prawidłową, i maleje ona wraz ze stopniem zaawansowania nowotworu. Jak dotąd, rola białka PIP w progresji raka gruczołu piersiowego nie została do końca wyjaśniona i co więcej część badań na ten temat przyniosła niespójne, czy wręcz sprzeczne wyniki. Dotychczas najwięcej uwagi poświęcono roli białka PIP w proliferacji komórek raka gruczołu piersiowego, wskazując, że białko PIP zwiększa potencjał proliferacyjny tych komórek. Białko PIP ma również zwiększać adhezję komórek raka gruczołu piersiowego do innych komórek i białek macierzy zewnątrzkomórkowej. Badania własne wykazały, iż wysoki poziom ekspresji PIP pozytywnie koreluje z odpowiedzią pacjentek z rakiem gruczołu piersiowego na standardową chemioterapię adjuwantową (doksorubicyna + cyklofosfamid), co wskazuje na związek pomiędzy niskim poziomem lub brakiem ekspresji PIP, a opornością komórek raka gruczołu piersiowego na chemioterapię. Celem weryfikacji tej hipotezy komórki raka gruczołu piersiowego o różnej ekspresji PIP analizowano pod kątem ich przeżywalności i oporności/podatności na apoptozę indukowaną chemioterapeutykami wykorzystywanymi standardowo w leczeniu raka gruczołu piersiowego, takimi jak doksorubicyna, paklitaksel i 4-hydroksycyklofosfamid. Wykorzystując komórki MDA-MB-231 z neoekspresją PIP i komórki T47D z wyciszoną za pomocą shRNA ekspresją PIP wykazano w testach in vitro, że komórki produkujące białko PIP są bardziej wrażliwe na działanie tych cytostatyków, co spowodowane jest ich większą podatnością na apoptozę indukowaną tymi związkami. Zwiększoną wrażliwość na działanie doksorubicyny potwierdzono badaniami in vivo, prowadzonymi z wykorzystaniem myszy nu/nu. Stwierdzono również w testach in vitro, że obecność białka PIP zwiększa podatność komórek raka gruczołu piersiowego na hipoksję, ale równocześnie sprzyja rozwojowi guzów nowotworowych, co jak sugerujemy związane jest z udziałem białka PIP w tworzeniu naczyń krwionośnych. Dlatego proponujemy, że w przypadku raka gruczołu piersiowego PIP ma działanie podwójne. Z jednej strony hamuje on jego rozwój, zwiększając wrażliwość komórek nowotworowych na stres (hipoksja) związany z mikrośrodowiskiem guza, z drugiej przyspiesza jego wzrost, wpływając na angiogenezę towarzyszącą rozwojowi guza.